Joppe/Jaffa

De havenplaats Jaffa, vroeger Joppe geheten (mooi, schoon, prachtig) is een al van oudsher bewoonde plaats. Rond 2000 v C. wordt Jaffa al vermeld bij de toewijzing van het erfdeel van de stam Dan (Jozua 19:46). En koning Salomo, die de tempel voor de HERE in Jeruzalem ging bouwen, maakte met koning Hiram van Tyrus afspraken over de houtlevering daarvoor. Deze liet cederhout van de Libanon in vlotten naar Jafo vervoeren (zie 1 Koningen 5:9). Ook de profeet Jona, die opdracht van de HERE kreeg naar Ninevé te gaan, vluchtte uit de haven van Jaffa aan boord van een schip met bestemming Tarsis. In de nieuwtestamentische periode, toen de stad onder Romeins bestuur viel, kreeg Joppe grote bekendheid door het verblijf van de apostel Petrus. Hier vond de opwekking van Tabita plaats. Petrus bleef daar en logeerde bij zijn naamgenoot Simon, een leerlooier “in een huis aan zee” (Handelingen 10:6). Dat was een gunstige plaats voor zijn bedrijf: de huiden werden geloogd en moesten goed met water worden uitgespoeld. De eeuwen door is er vaak om Jaffa gevochten en zo kwam de plaats in wisselende handen. De Romeinen hebben er sterk hun stempel op gedrukt. In de 2e eeuw na C. raakte Joppe verwikkeld in de Joodse opstand tegen de Romeinen. Deze opstand werd door keizer Hadrianus onderdrukt. Tijdens de regering van keizer Constantijn kwamen de pelgrimages op gang. Eeuwenlang hebben pelgrims, die op weg waren naar Jeruzalem, elkaar hier ontmoet. Tijdens het bewind van de moslims, de kruisvaarders en de Turken bleef Joppe haar havenfunctie behouden. Er leefden voornamelijk Arabieren maar daarnaast bleef er ook een Joodse gemeenschap bestaan. In het begin van de 20e eeuw kochten Joodse kolonisten uit Rusland een landstrook ten noorden van Yafo (de Arabische naam) en begonnen met de bouw van het huidige Tel Aviv, de officiële hoofdstad van Israël. In 1950 werden Jaffa en Tel Aviv bestuurlijk samengevoegd. In 1965 werd de haven van Jaffa gesloten en een nieuwe in Asdod gebouwd. Nu is Jaffa een toeristische trekpleister, waar zelfs het huis van Simon de leerlooier nog te zien zou zijn.